BİR ÇOCUK OLABİLSEK!

Ne kadar da büyük şu insanlar!
Küçük olsalardı azıcık
Bir çocuk olabilseydiler azıcık
Biraz tenezzül buyursalardı
Anlaşabilirdik onlarla belki,

Ne kadar da büyük şu insanlar!
Yabancı dil konuşuyorlar
Küçük bir çocuk olabilseydiler yeni dillenen
Ana dilimizi öğreniyor gibi
Konuşmaya çalışabilseydik onlarla,

Ne kadar da büyük şu insanlar!
Lüks otomobilleri var, bir de gidişleri
Lastik izleriyle yollarda aldırmadan kimseye
Küçük bir çocuk olabilseydiler hayatı tanıyan
Taştan ve çamurdan olsaydı oyuncakları,

Ne kadar da büyük şu insanlar!
Acımadan ağlatıyorlar çocukları, annelerini de
Küçük bir çocuk olabilseydiler ağlayan
Yansaydı yürekleri zindandaki babalarına
Avutabilseydi onları da anneleri,

Ne kadar da büyük şu insanlar!
E mail ile çelenk gönderiyorlar cenazelere
Küçük bir çocuk olabilseydiler kırlarda
Sevseni toplasaydı minik elleri
Açılsaydı avuçları ölü için duaya,

Ne kadar da büyük şu insanlar!
Yıldızlı otellerde konaklıyorlar
Küçük bir çocuk olabilseydiler varoşlarda
Karnı tok, sırtı pek olmasaydı onların
Konuk olabilselerdi komşuya,

Ne kadar da büyük şu insanlar!
Bomba atıyorlar kundaktaki bebelere
Küçük bir çocuk olabilseydiler Filistin’de
Taş atabilselerdi tanklara minik elleriyle
Ve lanetler, büyüklerin savaş aletlerine!

Murat Kahraman
Mart 2005/Beykoz