YORGUNUM

halim perişan bu gün be can
yalnızlıgın pençesindeyim yine
gözlerimde tütüyor sevdiklerim
ne anam var nede babam

yetim kaldım gurbet elde
yok yanımda bir can yoldaşım
dostumu düşmanımı karıştırdım
isyan ediyorum bu yalan dünyaya

kim kimdir bilemiyorum artık
tanıyamaz oldum insanları
içimde birikti isyanlarım
yoruldum can çekiyor gibi bedenim

gece oldu yine karanlık her yer
bu gün benim dogum günüm
bir yaş daha bitiyor ömrümde
yavaş yavaş çıkıyorum yokuşları

yoruldum artık bu yalan dünyada
gözlerimde fer dizimde dermankalmadı
acılarla dolu deli yüregim
yorgunum yorgun hemde çok yorgun

hadi bitsin bu çileli ömrüm artık
bende huzura ereyim bu yalan dünyada
yolun sonuna geldim ömrüm bitiyor
musalla taşı bekliyor beni cemaat hazır

son şarkıları dinliyorum dertli dertli
son sigaramı yakıyorum çekiyorum nefes nefes
son kahvem acı mırra gibi kaderim kadar kara
yalnızım yok agzımın tadı tuzu bu dünyada


yoruldum ikiyüzlü insanlardan
birde vefasız dostlardan
bitsin bu çile dolu günlerim
yorgun düştü aklım bedenim