3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
295
Okunma
KALBİM ISINIR
geceydi, soğuktu, yağmur yağıyordu
eylül de değildi çünkü, umut yoktu
bir çocuk ağlıyordu köşe başında
tek başına, elleri arasında başı
çocuklar yalnız ağlar, belli.
kıvrılan ışıklara çarpar gözlerim
uzaklara, hep uzaklara bakar
yakında bir çocuk var
üşümüş yüreğiyle, ağlayan
çağlayan gözleriyle
bir el arıyor tutunmaya
yaslanmaya bir omuz,
ve, sarılmaya sıcak bir kalp,
ne ısıtır çocuğu kalbim
nasıl, ne kadar, nerede
ısınır mı çocukların elleri
ısınmazsa yürekleri ısınır mı
ışıl ışıl olmadan çocuk gözleri
ısınırsa sevinir çocuk,
sevinir dünyam, kalbim ısınır.
Murat Kahraman
25.02.2002/Beykoz
5.0
100% (5)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz