Verdiğim emeğe, şaşırdım bir an
Üğütülmek için dişe mi gitti?
Kapattım ağzımı hapşırdım bir an
Çok yaşa denmeden boşa mı gitti?

Sevda mı yükledim güçlü bileğe
Sarardı gül benzim doldu küleğe
Asalet bilmeyen bedbaht yüreğe
Sunduğum o güller taşa mı gitti?

Bir sevda uğruna maniler dizdim
Kırılgan lafları elekten süzdüm
Şiirler nesirler ne varsa yazdım
Laflarım akılsız başa mı gitti?

Hemen ardındaydı okul numaram
Zamanla silindi kabuklu yaram
Dağları titreten sevinçli naram
Kirpikten süzülen yaşa mı gitti?

Basamak basamak çıkılmaz kalem
Yükselir göklere bıkılmaz kalem
Ok gibi duruşum yıkılmaz kalem
Yay gibi gerilmiş, kaşa mı gitti?

Mihman’ım kapılma bir güç uğruna
Bu fani ömürde, bir hiç uğruna
Sebebi belirsiz bir suç uğruna
Kalpleri kıranlar, paşa mı gitti?

İshak Aras (mihman)
Söke Aydın