Bedene üflenmiş, ruhun özünden
Leyla’ya bakınca, Mecnun gözünden
Başa ne geldiyse, onun yüzünden
Çöllere düşüren, yârdır bilesin

Kalbimde yaralar, bak lime lime
Öyle bir yanar ki, kordur bilesin
Dilimden düşecek, son bir kelime
Ayrılık ölümden, zordur bilesin

Sinemde tutuşan, közüm sönmedi
Açtığın yaralar, sızım dinmedi
Baharım kışım yok, yazım dönmedi
Yüreğime düşen, kardır bilesin

Şükür ettim durdum, düştüm halime
Gem vurdum susturdum, gönül dilime
Bir tek söz geçmedi, yalnız kalbime
Dünya sevenlere, dardır bilesin

Sevdayla süslenip, Gülle koklandı
Gönülden tutsaklar, senle yoklandı
Bedende yeşerip, gönle saklandı
Sebebi bilinmez, sırdır bilesin

Bir garip aşığım, yalnız biçare
Bu derdime derman, bulunmaz çare
Sonunda kavuşmak, varsa ki yâre
Bize ölmek bile, kârdır bilesin

Neylesin sarayı, köşkü ve evi
Manasız hal alır, aşkı dünyevi
İlahi bir aşktır, sarar bünyeyi
Aşktan öte bir aşk, vardır bilesin