Her yüze güleni dost mu sanırsın?
Etrafa dikkatli bak sen müdürüm.
İlminle ışıtır daim yanarsın.
Bilginin çırağın yak sen müdürüm.

Kimisi sevdalı koltuğa hayran.
Kimisi riyakâr sözü pek ayran.
Hak hukuk deyip de adam kayıran,
Zencinin her yanın aktır müdürüm.

Vaazın veriyor Hak s/özü diye.
Terini akıtmaz kul hakkı yiye.
Kin garez beslemek niçin, hem niye?
Necaset kokanlar paktır müdürüm.

Atlattım hendeği deveye dahi.
Gâhi efkârlıyım kederli gâhi.
Laf sözden anlamaz öküze sahi.
Tibet’te diyorlar yaktır müdürüm.

Bir şey anlaşılmaz dediği sözden.
Candan değildir hem değildir özden.
Haset fışkırıyor kem yüklü g/özden.
“Şak şak”ın arkasın faktır müdürüm.

Nerede Sabancı, Koç hani nerde?
Hazana uğramış, g/özlerde perde.
Ne makam ne mevki baki bir yerde.
Azrail tetikte saktır müdürüm.

Resmettim alemi kalemim ile.
S/özümde yalan yok fikrimde hile.
Boynumu vursalar kıpramam bile.
Tüm söylediklerim Hak’tır müdürüm.

Hüseyin KABA
5 NİSAN 2012 ADAPAZARI