0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
248
Okunma
Kaç kez kırdın dalımı yaralayıp derinden
Her gülün dikeni var diye katlanıp durdum
Bak yüreğim kanıyor yara senin elinden
Bu son olsun diyerek bir daha tekrar sardım
Sızlayıp durdu her dem hiç kabuk bağlamadı
Kurumuş bir pınardı, gözlerim ağlamadı
Günü geldi tuz bastım yürek yeniden yandı
Bu son olsun diyerek bir daha tekrar sardım
Dayanma gücüm bitti artık yük taşıyamam
Sen bensizliğe alış ben sensiz yaşamayam
Bırak kabuk bağlasın yeniden kaşıyamam
Bu son olsun diyerek bir daha tekrar sardım
Bir daha bulamazsın çünkü menzile vardım
İbrahim Taşdemir
5.0
100% (2)
