Kanıma karıştın yine bu ara
Kaçmak istesem de kaçamıyorum
Bilesin kapanmaz oldu bu yara
Açmak istesem de açamıyorum

Sevdanın tesiri gönlümü yakar
Sevgili anlamaz anlamsız bakar
Çektiğimi bilmez yüzünü yıkar
Geçmek istesem de geçemiyorum

Yılların hasreti özleme dönmüş
Yakıp kavuruyor sanıyor sönmüş
Onca zaman geçti sanırsın dünmüş
Seçmek istesem de seçemiyorum

Yıllar geçti asla tükenmedi hiç
Yanan gönlüm diyor gayrı bırak geç
O kadar kolaysa gel de ömür biç
Biçmek istesem de biçemiyorm

Abıhayat olup içime aktı
Geçtiği her yeri derinden yaktı
Sevdamı yok sayıp viran bıraktı
İçmek istesem de içemiyorum

Acun’um bu kadar cefa çekilmez
Vurgun yiyen gönül artık dikilmez
Çok ağlama gayrı yaş da dökülmez
Göçmek istesem de göçemiyorum
Geçmek istesem de geçemiyorum

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
YİRMİSEKİZ MART İKİBİNYİRMİDÖRT/Adana