2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
375
Okunma
Yaşam Ölüm Ve Aşk
YAŞARKEN ÖLMEK AŞK VE AVARELİK ÜSTÜNE
Bu kenti ben yıktım ben onardım
Bu kenti ben kendime ayırdım
Aşka ayarladım dünyayı
Ben kendimi ayarttım
Dönüp çevreme bir baktım
Ne denli yoksulmuşuz gördüm
Ben kendimi var sanıyordum yokmuşum
Bir duvara yaslandım duvar göçtü ansızın
Ben kendime yabancı başkasına aşina
Doğru bildiklerim yanlış yanlış bildiklerim doğru
Ben aşk denizine daldım bir başına
Yolculuklara çıktım teknesiz
Ben yaşarken ölmeye alıştım
Yaşanmış mevsimler vardı art arda
Beni biraz daha yaklaştırıyor sana
Kaybettim tüm anılarımı kaybettim aşklarımı
Bir gece vakti ansızın karanlığın ortasında rastladım sana
İnsanlık rezervlerimi yokladım tükenmiş
Ne varsa vardı aşkta
Ne varsa vardı aşkta
Ahmet Kemal
Kayıt Tarihi : 10.4.2017
5.0
100% (4)
Cevap Yaz