0
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
279
Okunma
YIKILANLAR VAR
Ben yıkılmam diye övünen insan
Şu yalan dünyada yıkılanlar var
Kendine güvenip nefsi kandıran
Yüreği yerinden sökülenler var
Yolunu şaşırıp tersine giden
İbadetten uzak kalınca beden
Düştüğü arasta yanıyorken ten
Kendi ataşıyla yakılanlar var
Gariban kullara tepeden bakar
Tatlı söz bilmezsde ağırdan akar
Başı kâf dağında gönüller yıkar
Gönüllere fitne ekilenler var
Anayı babayı kenara atıp
Basindan aşağı belaya batıp
İblisin koynunda uykuya yatıp
Şeytan koltuğuna sokulanlar var
El sözüne kanıp dogrudan sapar
Bilmem hangi dine ya kime tapar
Eşini dostunu kuklası yapar
Yüz üstü düşüpte çakılanlar var
Kuzunun postunda doldurur zula
Bakmaz içindeki acayip hala
Zenginin yanında bükülenler var
Hamitli HİLÂLİ RABİA SAYLAM TAŞDEMİR