0
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
260
Okunma
Yorgun
Yüreğimde yılların çöken ağırlığı var
Çekecek bir gücüm yok yürek yorgun dîl yorgun
Bedenim taşımıyor artık benden bu kadar
Yolun sonu göründü yürek yorgun dîl yorgun
Gönlümü bazen eller bazen de kendim yordum
Günü geldi özümü kendi özümle vurdum
Gittim gittim nihayet bu son durağa vardım
Ötesine gidemem asam yorgun yol yorgun
Konuşamadım sustum yok bir halden anlayan
Feryat figan inledim olmadı beni duyan
Bu halimi bilen yok yanlız Allah’a ayan
Takatim sona geldi ayak yorgun el yorgun
Sessizce bu sinemde nice nice yük tuttum
Kaç kez bal niyetine elimle ağu yuttum
Hayat sayılı günmüş bunu erken unuttum
Dönüşüm olmaz artık söyleyemem dil yorgun
İbrahim Taşdemir
5.0
100% (2)
