Cenneti hayal eder, dünyasından bihaber.
Sayısız nimetler var, çoğunu inkâr eder.
Yaşam pamuk ipliği ölmeyecek zanneder.
Kaderin üzerinde vardır mutlak bir kader.
Ne böyle gelmiş dünya, ne de hep böyle gider.

Gözünü kapatınca, sarf edersin boş sözler.
Bilmez misin çekim var,üzerinde tüm gözler.
Yalanı sarf ederken, kızarmıyorsa yüzler.
Kaderin üzerinde vardır mutlak bir kader.
Ne böyle gelmiş dünya, ne de hep böyle gider.

Edepsize koruma ,edeplisine eza.
Adalet diyorsun da, mazluma neden ceza?
Sabî-sübyan ahından griye döndü feza.
Kaderin üzerinde vardır mutlak bir kader.
Ne böyle gelmiş dünya, ne de hep böyle gider.

Hak yaratmış hak vermiş, hakları gasp edersin.
Yaşam kanunu belli, sen tersine gidersin.
Fırsat varken kendine,gelsen biraz ne dersin?
Kaderin üzerinde vardır mutlak bir kader.
Ne böyle gelmiş dünya, ne de hep böyle gider.

Çelişkiye düşmeyin, kader böyleymiş diye.
Allah’ın verdikleri size birer hediye.
Gasp ettiğin kul hakkı, sana zarar-tediye.
Kaderin üzerinde vardır mutlak bir kader.
Ne böyle gelmiş dünya, ne de hep böyle gider.

Ömür kısacık çizgi, tekrarı yok tek dizgi.
Kalbi temiz olanın, tecrübesidir sezgi.
Hissiyatı olana, yel esse olur ezgi.
Kaderin üzerinde vardır mutlak bir kader.
Ne böyle gelmiş dünya, ne de hep böyle gider.


Emine Balı Oğuz