Yıkıntılar içinde masum masum oynuyor.
Yamyamlar kan kusuyor, onlar çocuk demiyor.


Garibi sarmalamış, sahipsizlik ve yokluk.
Allah var dillerinde, gönüllerinde kulluk.


Cennetin baş köşesi, büyük ödül şehadet.
Bütün kullar kör sağır medet Allah’ım medet.


Biz kimiz, biz neciyiz düşündükçe düşündüm.
Bu gece saatlerce yıkıkta döndüm durdum.

Görmeden ve duymadan, hissetmeden yaşadık.
Allah’tan güç dileyip, her şey O’ndan anladık.

İbrahim olmadınız, bari karınca olun.
Öksüz ve yetimlerle, bir avuç derman olun.

Bakın şöyle etrafa, kim mümin, kim muvahhit.
Korkaklaştık baksana, tüm dünya buna şahit.

Yıkıntılar içinde garip öksüz yetimler.
Açız diye inliyor, söyleyin ne yesinler.

Siyoniste kin kusar, sofrada kola yokken.
Müslümanlar, cesurdur, evde dolap doluyken.

Melekler çıkıp gelse, söyleyin kimi taşlar.
Hak için değil artık, boğaz için savaşlar.

Rabbim diye inliyor, Gazzeli masum çocuk.
Susuz, kuru boğazı, kelamı boğuk boğuk.

Yalan dolan bir dünya birkaç sahte gözyaşı.
Söyleyin inanan kim, savaş kimin savaşı.
Muammer KARS 16.03.2024