Siz eskiden
Köyde yaşamak kolaymış zannediyorsunuz

Nice, Savaşlar, iç isyanlar yaşamış
Bitap yorgun açlık sefalet diz boyu bir ülke insanı

Temeli taş duvar,
Üstü kerpiç çatısı toprak dam
Sarı toprak saman karışımı
Çamur bir harçla
Sıva yapıyorsunuz

Kireçle badana yapıyor
Aile planlamasını kimse
Bilmezdi
İçinde kalabalık nufusla
Çile dolu bir hayatta
Yaşam savaşı veriyorsunuz

Eskiden yokluk vardı
Herkes buğday ekmek yapamazdı
Fakir aileler, darı unundan yapılmış ekmek yerdi
Evine serilecek çul bulamazdı,
Ottan örme hasır sererdi

Kadınlar bulaşıklarını kül,
Arap sabunu bulamayanlar
Saçlarınıda
Killi toprakla yıkarlarlardı

O güneş yanığı kavrulmuş yüzler
Hiç gülmezdi
Köyde yaşamak kolaymış zannediyorsunuz

Her evde su yoktu, çok uzaklardan
Helkelerle Su taşınırdı
Toprak evde olmazsa olmazı
Bit, pire çoktu, herkes Hard Hard kaşınırdı

Anneler okula giden kızların saçından bit, pireyi zor ayırırdı
Tek çare dedete ile ilaçlamada bulurlardı
Siz eskiden köyde yaşamayı
Kolay mı zannediyorsunuz

Tuvalet kültürü yoktu
Eskiler bilir
Erkekler köy çöplüğüne
Çalıların arasına, kadınlar
Ahırlarda tezek kırıntıların arasında
Hacet giderirlerdi

Tuvalet kültürünü,
Askerden teris olup gelenler
Köye getirdi
Siz eskiden köylerde yaşamayı kolay mı zannediyordunuz

Açlık sefalet, diz boyuydu
Ayaklarda çarık, siyah cızlavat lastik ayakkabı yamalı pantolon kazak ayağına yün çorap bulan şanslıydı.

Acı, sefalet sanki kaderleriydi
Karınları açlıktan bellerine yapışmış
Bir insanlık vardı
Siz eskiden köyde yaşamayı
Kolay mı zannediyordunuz

_____şair 67 _____
Ali Cemal AĞIRMAN