Lahey’de bir ana var derdi çok
Hangisini sayam ki
Bir zamanları yüzünde güller açardı
Gençlik yıllarında saçları sırmaydı
Kadife şalvarı ışıl ışıldı
Yürüdüğü toprak yollarda
Baharın güzel çiçekler açardı
O, hatıp’ın Osman’ın kızıydı
Adı, sanı, şanı Ayşe kızdı köyünde sevilen...

Bir çobana aşık oldu
Gönlü, kalbi kilitlendi O’na
Fakir mi fakirdi boyuna posuna vurulduğu
Sermayesi elindeki çoban değneğiydi
Köy zenginlerinin koyunlarını otlatır
Kırlarda sevdasına türküler yaktırırdı
Aşk parayla değil, sevgiyle
Yürekten sevmekten geçer, derdi
Karşılıklı evlerinden
Gizli gizli bakışlar atılır
El altından mektuplar yollanırdı...

Gösterişsiz bir düğün yapıldı
Yemekleri az kepçeli sofralar kuruldu
Üç gündüz, iki gece düğün
Kayınla adaşı Ayşe aksi mi aksi
Bitmedi kavgalar, ayrılan odalar
Peş peşe gelen çocuklar
Ardından yitip giden bebekler
Bir ilk çocukları hayata tutunabildi
Kavgalar arasında
Tam tamına mezarlıkta sekiz körpe bedenler...
Ayşe ana nasıl dayansın bu acılara?..

Asker ocağından dönen sevdalısı İbrahim
Ver elini zalim gurbet edikleri uzaklar
Ayşe sevdalısını bırakıp gitti
Alın teri dökerek fakirliği yok etmeye
Vardı bir kablo fabrikasına
Üç vardiye çalıştı yavrusundan, eşinden ırak
Sonra bir evlatları daha oldu
Şehre yaptırdığı evinde
Biraz daha bekledi bitmeyen gurbette...

Azgın sokak kavgaları korkuttu onları
Ülkücü oğlunun önünü kestiler
Ağız. burun dağıttılar
Tehlikeli günlerin korkusu sardı babayı
Alıp götürdü tüm aileyi gurbete
Yıllar yılı kovaladı, yaşları artık kemale erdi
Takatlar azaldı, ömür törpülendi
Şubat gecesi sendeleyip düştü yere Ayşe
Siren sesi, ambulans dayandı kapıya
Beyin kanaması, kısmi felç dedi doktor
Kaldırıldı Lahey hastahanesine
Allah’a dualar yollandı kapı önünde
Gözlerde yaşlar, umuda sarılan evlatlar. torunlar...

Şimdi, rahat bir nefes Ayşe kadında
Şifası Rabbimden, duası, eşinden, torunlarından
Kuran tilaveti evlatlarından
Ömrü çilelerle doldurulmuş bir anaydı
Fakiri, düşkünü yalnız bırakmayan bir anaydı
İşte o benim cennet yüzlü
Anamdı!..

Zafer Direniş
...