DİYORDU

Ayağım diredim gitmemek için,
Kapılar daraldı gitme diyordu.!
Gururda insanda sıktırır dişin,
Sevgim de içimden etme diyordu.!

Bir söz vardır ki “yıkılda eğilme”,
Ucuz duyğularla yatıp sevinme,
Gün akşam olunca mutsuz bakınma,
Kimseyi kuruşa satma diyordu.!

İçimden gülmeyi ne çok özledim,
Sen konuştun ben de seni dinledim,
Ben nerdeyim diye baktım söylendim,
Viran bahçeler de ötme diyordu.!

Yüreğim aldın sen benim elimden,
Kelepçe vurdun ses gelmez dilimden,
Har vurarak harman savrurdun benden,
Atılma kenarda durma diyordu.!

Acemi kurulan yetim bir yuva,
Yinede çok sevdim dilimde duǎ,
Denedim uğraştım bulmadım emba,
Kendini mahveden olma diyordu.!

Vel-hasıl güzelim hiç bir şey, her şey,
Düşündüm durdum ya sonuç neydi ney,
İnan çok yoruldum ruhum sebil ey,
Geçmişten tıkanıp kalma diyordu.!

Kulağın duyduğun yürek silmiyor,
Bazı sözler derin bitip gitmiyor,
Miadı ağladı kimse bilmiyor,
Arkana bakıpta yanma diyordu.!

03.03.24 / Saat 10,37
MİADI (Mehmet AY)