0
Yorum
21
Beğeni
0,0
Puan
452
Okunma
umursadığım bir şey yok,
bir yanına beni koyduğum,
bir yanını boş bıraktığım;
zamanın evladıyım en fazla,
çürüdükce ellerim,
kalbime saplıyorum kalemi,
mürekkep fışkırıyor gözlerimden;
ağladıkça tenimde heceler,
şiir damlıyor ağıdımdan,
umursadığım tek şey..
boş ver saati,
mevsim bilmem hangi yıl;
geç kalınan kaçıncı durak...
adını anmak gibi,
tekrardan biraz daha az;
karşılamak kokunu kapı önünde,
bir başına kalışları uğurlamak şehirden;
sende umursama ;
gideceğin güne kadar gel,,,,
ay/az vurmadan,
kapı sesine...
gitme diyene gel;
bana şiirin göz yaşını;
getiren kalbinden,
kalbimi söküp de gel;
ruhumuzda kalalım,
aşkı öldürdüğümüz geçmişte;
sevdasızlığım...
e. ey. z.
karan
