1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
349
Okunma
gönlümün ömrünü ben sana verdim
ömrümün gülü inan ben seni bildim
ağlayarak geldiğim çok üzülüp az
güldüğüm şu dünyada ne gördüm
ne güldüğsem inan sevgili gülüm
yanında gördüm yanında güldüm
kahrınla siteminle bile tatlı çilesin
unutma bunu hep böyle bilesin
gerisi havai hevesmiş geç bildim
inan eski yaprakları çoktan sildim
ben ölür de sen kalırsan ağlamayasın
dilerim hayatın çilesini yaşamayasın
nefesin olan dizeleri okuyup hep gülesin
vasiyet gibi oldu yazarken gözlerim doldu
arşiv
anlar defteri
syf. 40-41 / ankara
5.0
100% (2)
Cevap Yaz