O son mektubunu aldığım zaman,
Ölmedim sanırsın affetmem seni,
Gittiğin o yere geldiğim zaman,
Gelmedim sanırsın affetmem seni,

Nasıl inanmıştım nasıl kanmıştım,
Sen benim bir ömür olur sanmıştım,
Bahar gözlerine ben inanmıştım,
Bilmedim sanırsın affetmem seni.

O mektup ile sen, terkedip gittin,
Bir paçavra gibi atıp katlettin,
Tüm kapılarını bir bir kapattın,
Çalmadım sanırsın affetmem seni.

O güzel yıllardan vaz mı geçmiştin,
Kalbime cehennem kabri açmıştın,
Sen bu aşktan zalim nasıl geçmiştin,
Solmadım sanırsın affetmem seni,

Söyle ne yapayım dertli başımı,
Zehir ettin ekmeğimi aşımı,
Dökerken her gece gözüm yaşımı,
Silmedim sanırsın affetmem seni.

Böyle bir aşkı sen sıradan sandın,
Aklına düştükçe neden utandın,
Beklemez diyerek öylece kandın,
Kalmadım sanırsın affetmem seni.

Son bir kez görseydin perişan halim,
Kızıldan sarıya döndü cemalim,
Seni iflah etmez benim vebalim,
Almadım sanırsın affetmem seni.

Kader ağlarını hep bana ördü,
Gelen vurdu giden vurdukça vurdu,
Sendeymiş ilacım tüm alem gördü,
Çalmadım sanırsın affetmem seni.

Ne gelir elimden böyle birine,
Aslansofu aşkı gömdü kalbine,
Hep haber yolladı zalim yârine,
Salmadım sanırsın affetmem seni.