Senin arkandan da şiir yazmak varmış kaderde…
Ömür boyu koşturun bu pazardan o pazara.
Tahsilin yoktu ilkokuldan başka.
Çocuklarına da birazcık zaman ayırsaydın keşke…
Pazarcılardaydı senin de nasibin,
“Çadırcı Hoca Dayı” sıydın sen milletin.
Dolaşırdın pazar pazar,
Bir elinde takım çantası,
Diğerinde uzun kısa çıtalar.
Adım atamayacak durumlara düşürdü seni bu hastalık.
Hani neredeydi hızlı hızlı adımlarla
Pazarlarda rızık arayan babam?

Annem aradı; oğlum, baban çok kötü, diye
Dörtlüleri yaktım, geldim son hızla
Kırmızı ışık, lüks araba demeden
Sarıldım, öptüm güzel yüzlerini,
Tuttum elinden sımsıkı:
_Babam daha sıcak! diye, bağırdım.
_Bayan doktor nerde?
Gelsin yine canlandırsın babamı, dedim.
Birden soğumaya başladı ellerin, ellerimde
Yaz günüdür, morga kaldıralım, dediler, komşular
Sıcacık yatağında başladığın geceyi
O soğuk morgda geçirdin.
Annemden uzak, bizden uzak, dünyadan uzak…
Kader sana da kurmuş böyle bir tuzak.
“İnnâ lillâhi ve innâ ileyhi râciûn” demek kalmıştı artık…
Mekânın cennet olsun,
Babam, babam, canım babam.

Adnan Ünal “ö.ç.m”