5
Yorum
17
Beğeni
0,0
Puan
443
Okunma
iyelik ekinden yoksun zamir gibiydim o zamanlar
gizli de olsa geçmezdi adım hiç kimsenin cümlesinde
aidiyet hissinden uzak belirtisiz bir nesneydim anlayacağın
sevenler vardı o zamanlar
sevdiğine kilim dokur gibi kelime dokuyanlar
arayanlar
bulanlar
eli boş dönenler de vardı el açtığı aşka
kimi bir el daha derdi
kumar masasında
hasattan yoksun ekindin o zamanlar
nadasa bırakılmış gibiydi tenin
ilk baharın kışa dönmüş’’
son baharınsa benim
parantez içine girebilmiştim sonuçta
aşk sıfatını da takmış
tırnak içine alınmak vardı sırada
cümle aleme karşı iyelik ekindim artık
kelime dokuyan kilim
serelim ekim üstüne
hasadı geçmeden vaktin..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
