İnsan ne bir melek!
Ne de bir şeytandır!
Tahilsizliği, onun melek rolü oynayacağı zaman!
Bazen şeytan rolünü çalmasıdır!
İnsan her yerde aynı insandır!
Bir insanın yaratılışında asalet yoksa!
Kâinatın tacını giyse!
Yine de çıplak kalır!
Dünyada kusursuz iki insan vardır!
Biri ölmüştür!
Biri de doğmamıştır!
Dеdilеr ki;...
Gözdеn ırak olan!
Gönüldеn dе ırak olur!
Dеdim ki;...
Gönül’е girеn gözdеn ırak olsa nе olur?
İnsan, her şeyin en kutsalı olduğu gibi...
En kötüsüdür de....
İnsan her şeyin ölçüsüdür!
Asıl gurbet; memleketten uzak olmak değil!
Seni anlayabilecek insanlardan uzak olmaktır!
Yani, Aşk öyle bir büyük denizdir ki...
Ne başlangıcı...
Ne sonu vardır!
Bazen...
Gerek yok!
Her sözü laf ile beyana...
Bir bakış!
Bin söz eder!
Tabi ki, bakıştan anlayana!
Aşk acısı taşımayan yürek!
Ya deliye aittir!
Ya ölüyе!
Bazi insan işine gelen her şeyi görür...
Her şeyi duyar...
Ama, işine gelmeyince hepsini unuttur, gider!
Bazen, insan, söylediği sözlerden çok!
Söyleyemedikleriyle de insanlaşır!
İşte insanın büyüklüğü...
Yaptığı iyliklerden gelir!
Hava için, gereksiz söylediklerinden değil!
Bazen...
Arada bir aynaya bakmalı insan! Ama...
Güzel miyim diye değil!
Allah’in yarattığı o mahsum İnsan mıyım diye!
Dinçer Dayı