Ruhumda bir girdap bitmez bir sancı
Yıldız böceğini kalp güneş sanmış
Gerçekler saklamış bu saf utancı
Hülyalar rüyalar serapa kanmış

Ben demir atmıştım bu karanlığa
Bitmişim rastgele hep yağa yağa
İçimde meçhuller dönmüşler dağa
Kalp sevgi lokmamı zehire banmış

Gönlümde kara kış kardelen benim
Zamanın sırtında zor gelen benim
Bir yangın içinden kor gelen benim
Bir kül adasıyım her şeyim yanmış

Ben hayalde tutsak elin eliyim
Bazen boz bulanık sevda seliyim
Bazen de zincirli bir zır deliyim
Kendine aldanmış kendine kanmış

Benim dediklerim bir bir yanıyor
Gecem hıçkırdıkça içim kanıyor
Kalbim her serabı umman sanıyor
Düşlerim de benden bıkıp usanmış

Hayaller kanadım rüyalar çölüm
Bazen zirvelerde volkanik gölüm
Merhaba ey kahır merhaba ölüm
Yokluk ummanında varlık bir anmış

Ölüler yokluğu silkmiş uyanmış
Yoklar iradenin narında yanmış
Herşey bire varmış bire dayanmış
O’ndan başka her şey her şey yalanmış
Bayram Ali Bülbül