Bugün benim doğum günüm.
ÜÇ çeyrek yüzyıllık ömrümde,
Neler yaşadım neler!

En ağır darbeleril

en büyük acıları,
Birinci çeyrek yüzyılımda yaşadım!

<<>>

Sen gençtin, ben çocuk,
Ne ben Senin yaşlandığını gördüm,
Ne de Sen benim büyüdüğümü!

Ne başardıklarımda, Sana koştum,
Ne de başarısızlıklarımda, Senden kaçtım!

Ancak, bir ömür ben Sana hasret,
Sen bana uzak özlemle geçti!

Yoruldum Babacığım, çok yoruldum!
"On oğula değiştirmem" dediğin kızının canını,
On paralık insanlar çok acıttı!

<<>>

Babasız büyüyen çocuk, çatısız eve benzer.

Dolu da yağmur da, kar da başına yağar!

Ömür boyu yağmurun ıslatığı ruhu üşüyecek,

Dolunun açtığı yaraları da hep sızlayacaktır!

<<>>

Bana biçilen roller, sırtımdaki ağır yükler,
Senin yokluğundan...

Asla boynuna sarılamadığım, gücünü arkamda,
Gölgesini üstümde hissedemediğim,
Ancak yarım asırdır acısını ve özlemini duyduğum,
CANIM BABAM...


<<>>

Hastane Yokuşunda,
Çocuklar kızak kayar,

Ben daha yirmili yaşların başında,
Gözlerim donuk yüreğim buztutmuş;

Ayaklarım yokuş’ta değil de,
Dünyadan kaymış bir şekilde yürüyorum!

<<>>

Güneşli bir Bahar gününde,
Bir yıldırım düştü ruhumuza!

Kuruttu kökümüzü!
Artık hiçbir dalımız yeşermeyecekti!

Ne yağmurlarında ıslanacak,
Ne de Güneşinde ısınacatık!

Bir ömür karanlık labirentlerinde,
Yol arayıp, asla çıkışı bulamayacaktık!

<<>>

Gözlerimin önünden birer birer,
Çocukluğum ve cocuklugumda,
Yaşadığım Dramlar geçer!

Çocuk beyninin algılayamayacağı,
Çocuk yüreğini kaldıramıyacağı, DRAMLAR...

Sadegül Kılıç

Rüzgâr gibi geldi geçti...