FELAKETİN YILDÖNÜMÜ

Felaketin yıldönümü üzgünüz
Aklıma geldikçe içim yanıyor
Çaresiz, perişan, dul yetim, öksüz
Sarılmadı hala yaram kanıyor

Bir daha yanmadı sönen ocaklar
Kimi sevdiğinin kabrin kucaklar
Çoğu öksüz, çoğu yetim çocuklar
Çaresizler birbirini tanıyor

Normale dönüş yok dönmeyecek ki
Yürekteki yangın sönmeyecek ki
Yaşanan acılar dinmeyecek ki
Hayatı normale döndü sanıyor

Yetişmedi yazık hiçbir yetkili
O yüzden kurtarma olmaz etkili
Haklı olarak da halkım tepkili
Bazısı tozpembe tablo sunuyor

Kış bitmek üzere yaklaştı seçim
Hayat pahalandı zorlaştı geçim
Evsiz olanlara yanıyor içim
Kar, tipi, ayazda insan donuyor

O günden bu güne pek değişen yok
Ne sığınacak ev, ne de karnı tok
Her kafadan bir ses konuşanlar çok
Katlanılmaz dertler nere konuyor?

Anzeri uzatma yaram azıyor
Gördüğüm manzara moral bozuyor
Boşa tartışarak işler uzuyor
Nerede, ney, nasıl hesaplanıyor?

Ozan Anzeri