Kavga, dövüş geçen günün yüzünden
Hayat senin şartlarından bıktım ben
Haz duymadan baharından, güzünden
Dert elinden hep boynumu büktüm ben


Anlamadın yoksun, düşkün halimden
Yanıp tüttüm keyif aldın külümden
Ah-ü zarlar dökülürken dilimden
Gözlerimden kanlı yaşlar döktüm ben


Vicdan, izan duygusundan cayınca
Yaban baktın bana kendi huyunca
Yar yitirdim bütün ömrüm boyunca
Gelir diye yollarına baktım ben


Karşıladın her dem soğuk yüz ile
Zevkle yaktın yüreğimi köz ile
Kitaplara sığmayacak söz ile
Anlatılmaz ne çileler çektim ben


Tasa, gamı taşır oldum başımda
Tat koymadın iki lokma aşımda
Çocuk, ergen, genç, ihtiyar yaşımda
Çile çekip insanlıktan çıktım ben


Güçlü yaşar kahır, ahım olmazdı
Dal kırılsa bir günahım olmazdı
Zorbalara eyvallahım olmazdı
Naçar kıldın diz üstüne çöktüm ben


Aydınlığa giden yoldan döndürdün
Yaşamaya umudumu söndürdün
Yükseklerden bir çukura indirdin
Yarınlara çaresizlik ektim ben