HATIRA DEFTERİM

Hatıra defterimi karıştırırken bugün
Sayfalar arasında rastladım bir yazıya
Otuz yıl evvel değil sanki yazıılmıştı dün
Mani olmak imkansız kalbimdeki sızıya

Belli ki ağlamışsın bir damla yaş süzülmüş
Mürekkebin dağılmış harflerin arasına
İsminin baş harfiyle kırık bir kalp çizilmiş
Merhem ol dermiş gibi kalbimin yarasına

Okudum satır satır yazdığın her heceyi
Sevda yüklü cümleler arasında gezerken
Tahayyül edemezsin içimdeki acıyı
Buğulanmış camlara gözlerini çizerken

Nazar olacak diye herkesten saklamıştık
Peri masalı gibi büyülü aşkımızı
Okul bittikten sonra yıllarca beklemiştik
Yad ellere açmayıp şu gönül köşkümüzü

Zımbayla tutturmuşsun vesikalık resmini
Yıldırım çarpmış gibi göz göze geldik bir an
Yirmi beş sene oldu değiştirdim ismimi
Handan değilim artık tanıştırayım Nalan

Gözümde duman duman sislendi hatıralar
Kurumuş bir karanfil dağıldı avucumda
Gelip gönül dağıma yaslandı hatıralar
Yılların izi kaldı titrek parmak ucumda.

Nurgül KAYNAR YÜCE/ K. MARAŞ