Âdemoğlu

Kirinden pasından arınamadım,
Meyvesi çürümüş narım var benim.
Harcadım kendimi yaranamadım,
Gönülde vicdansız yarım var benim.

Her yüze güleni dost olur sandım,
Âdemoğlu deyip inandım kandım,
Günyüzü görmedim bir ona yandım,
Başımda boranım kârım var benim.

Yüzünde tebessüm elinde kama,
Kırılan bir yürek tutar mı yama,
Dışım buz bağlamış donuyor ama
İçimde dumansız harım var benim.

Mezar kabul etmez ölü gibiyim,
Allah’ın değersiz kulu gibiyim,
Duygular depresif deli gibiyim,
Olmayan aklımdan zorum var benim.

Mademki gelmişiz biz bu cihana,
Ebced-i kadere olmaz bahane,
Her zulmetin zehri aksa da cana,
Rahmet-i rahmana nârım var benim.

Allah’ın emrine uyan azalmış,
Kaderine boyun eğen azalmış,
İşiten çok ama duyan azalmış,
Sağır kulaklara carım var benim.

Altay şair misin nesin yazarsın,
Devran azmış sen insana kızarsın,
Sen susta birazcık yüzün kızarsın,
Çürümüş âlemde yerim var benim.

Cevdet Altay …..23.01,2024