11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1731
Okunma

Bir garip hikayesi var bu esintinin dile kolay yirmi beş yıl gelin oldum ama bir kere görmedim sadece orda ki isimleri tanıdım, sevdim, saydım kısmet olamadı işte sonra yarı yolda kaldım ve gidemedim eloğlunun köyüne . Bende bir gelin olarak sitemi mi o yıllarda böyle yazmışım değiştirmeden sizlerle paylaşmak istedim belki garip bir özlem gelebilir ama buda benim özlemim .. Sadece resimlerde gördüm hem eloğlun hem anamın köyünü ..eloğlu dediğim şimdi el oldu çocuklarımın babası..ne kötü değil mi şimdi el diye görünmek el diye yazılmak ..acıda olsa gerçek hikaye işte .
Gelin gittim çayırlının köyüne
Uğramadım yaylasına yoluna
Hasret kaldım loru ile tuzuna
Gidemedim göremedim
Çayırlının Ördekhacı köyünü
Ördekhacı derler senin adına
Süremedim yüzümü Memed dede kuluna
Kurban alıp geleceğim senin yanına
Af etmek senden olsun garip kuluna
Gidemedim göremedim
Çayırlının Ördekhacı köyünü
Kimler geldi geçti köyünüzden
Hep hatırlar olduk akılda dilimizde
Muhtar Süleyman ile Siso Resimi
Gacan Gülü ile Dursun dedesi
Karacası daha var nicesi
Gidemedim göremedim
Çayırlının Ördekhacı köyünü
Tarlada başak olsam baş çıkarsam
Dağında geven olsam diken diye batsam
Yolun kenarında çağlayan göze olsam aksam
Yine gelir görürdüm Arduçlunun düzünü
Ağbabanın düzüne götürmedin köyüne
Ben meylimi vermişim yiğidine merdine
Kendim gibi bildiğim el dediğim yarime
Gidemedim göremedim
Çayırlının Ördekhacı köyünü
Depremler olsa da kıyametler kopsa da
Parça bölük ayrı ayrı yollarda kalsa da
Gönül gönülden uzak düşüp yorulsa da
Gezeceğim Erzincan Ördekhacı köyünü
Kısmet olurda gidersem ilinize bir kere
Yapacağım güzellikler düşecek hep dilinize
Bu gelin özünü bağladı düştü serinize
Elbet misafir edersiniz beni de köyünüze
g.k Dostca – 1986