0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
372
Okunma
“Yolda, barajda, inşaatta çalışan gurbet işçilerine sunu”
İçime dert olup oturdu günler,
Canımda hasretler közledim gülüm.
Ya gözüm seğirir ya kulak çınlar,
Adını andıkça özledim gülüm.
Dağlara dikildim yollara kızdım,
Havada kuş görüp ayaktan bezdim,
Hayâl çıkınını bağladım çözdüm,
Düşümde yolları düzledim gülüm.
Gel desen gelinmez git desem boşa,
Bağlandı rızkımız gurbette işe,
Belki kısmet olur güz biter kışa,
Umudu-kokmasın- tuzladım gülüm.
Lokmalar ağzımda çoğalıp taşar,
Toplarım kaşımı yüz geri düşer,
Taşkına uğrar dil, bendini aşar;
Sözümü öfkeyle sözledim gülüm.
“Günay’ım var mıdır hep mesut kabri?
Azim ekmeğine katık et sabrı!”
Deyince özümde göründü farkı,
Nefsimi kendimle yüzledim gülüm.
Adını andıkça özledim gülüm.
5.0
100% (4)
