Yüreğimin ince sızısı
yanağımın gonca gülü,
kalbimin mührü
kızgınlığım sana değil, değil sana
bilmiyorsun sen, bilmiyorsun
çehresi soluk bir yüz bu evren
günahkar d’izlerin dudakları ölüm saçıyor


anla beni, beni anla
o uğursuz saatin sancısı biçare kalbimi parçalıyor
bu gönül yorgunluğu ondan, ondan vera
zamansız bir dilde
ruhumu kemirip duruyor sus kuşları...
dünya, dünya ki azap kapılarını açmış,
çığlık çığlığa sahte hayaller satıyor

ve toprak,
toprak kırılıyor bel kemiğinden,
sesler insan
ah vera yalana şahit tutuyorlar yeminlerini ...
ıslah olmamış bir yalanın gözlerine bakıyorum,
bakıyorum vera, bakıyorum acısı dökülmüş mavi göğe
sensiz üşüyor ruhum üşüyor cancağızım
yenik bir vatan say sözlerimi,
kayıp bir okyanustan damlayan her hece, say ki ölüm döşeği
bak, ölgüsü soyunmuş bir sahne yine düştü peşime
ertelenmiş hüznün sancısı, düşüyor ateşin kül rengine
ve gecenin soluk benizli düşleri,
şehvetin kirli yüzüne tutuklu

cüretkârlığımı mazur gör vera
Sevgiyi katlediyorlar...
burası, derin nefeslerin öldüğü
alacakaranlık bir sorgu duvarı
tasması kopmuş bir dünya işte
senden sonrası yıkım, yıkımdır içimin her hücresine

ah vera yine sızlatıyor rüzgar kokan nefesin
gözlerim bulutlu
ve ağır gelen bu dünyada, İnancını yitirmiş bir mürit gibiyim
yüreğimin parmakları sensizliğe dokunuyor d’okunuyor vera...
yoksun ....

~°~
~°~
~°~