Ah Annie,
Ne kadındın sen öyle,
Aşk çökünce üstümüze,
Çıkınca yaralı enkazdan,
Yaralarımı sarardın her an,
Issız sokaklar olunca mekanım,
Pencereden usulca bakardın,
Üşürken sevda yoksunu bir ayazda,
Sen olurdun düşlerimin prensesi,
Saklardın beni koynunda,
Ve göğsünde ağlardım,
Şefkatinle sarardın beni,
Sevginle içimi ısıtırdın.

Ah Annie,
Anlamazdı aşktan sevgiden,
O vefa noksanı kızlar,
Eline su bile dökemezlerdi,
Ne zaman kıvranan birini görsen,
Sevdasından iki büklüm,
Kahkahaların çınlatırdı ortalığı,
Kulağımın pası silinirdi,
Severdin sen günahlarını,
Şarkılar anlatırdı güzelliğini,
Hele akşam kurulunca fasıl,
Dinlerdik en güzel nağmeleri,
Herkese dudak ısırtırdın,
Bel kıvırışın büyülerdi,
Adamı kendinden alırdı bakışın.

Ah Annie,
Sen gittikten sonra,
Ne yaramızı saran kaldı,
Ne o vefasızları toplayıp,
Aşkı anlatanımız vardı,
Hüzün bürüdü her yanı,
Yaz gelse bile buralara,
Sensiz mevsim hep sonbahardı.
Gönlümüzü oyalayan,
Ruhumuzu okşayan,
Gece karası gözleri yaşanası,
Bir kadın daha olmadı,
Hayatımızda senden sonra,
Bir itirafım var sana,
Duyuyorsun beni biliyorum,
Duyuyorsun nerde olursan ol,
Sensiz geçen her gün zarar,
Aşkın iflasındaydık biz,
Bakma nice güzeller geldi,
Seni aradı onlarda gözlerimiz,
Başkasını bilmem ama Annie,
Hayatımda tanıdığım onca beden,
Arattı varlığını,
Onca bakış yaşattı hayalini,
Gizlediğimiz nice çığlıkta,
Mühürlerken dudaklarımızla geceyi,
Başkasını bilmem ama
Ben hep yaşadım seni,
Ah aşkın kırmızı elbisesini giyen,
Saçları kızıl, dudakları alev kadın,
Gelmez oldu haberin,
Adresini bilsem, sana gelsem,
Fısılda gece düşlerimdeyken,
Kulağıma bulunduğun yeri,
Emin ol gelirim,
Aşkı bilen yok bu devirde,
Söyle Annie neredesin?


BAKİ EVKARALI