3
Yorum
23
Beğeni
0,0
Puan
582
Okunma
seni ardımda bıraktığımda önüme bakıyordum o sıra
güneş batıyordu ve gölgem uzuyordu giderek
ta ki gururdan arşa değecek başım
ayak uçlarına düşene dek
dur dedin
durdum
dizlerine kapanmış gölgemi gördüm , ardıma baktığımda
gözlerinde kibir
başın kaf dağında
oysa yalvarırsın sanmıştım dur dediğin an
pişmanlığım paçalarımdan akmış da
sana kadar uzamış
hani yer de yarılmadı ki içine girsem
kendi kendimi yiyecek
bitirecekti öfkem
seni ardımda bıraktığımda güneşle bir olup battım
o gün bu gündür dünü anıp
gölgemi şeytana sattım..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz