20
Yorum
30
Beğeni
5,0
Puan
860
Okunma
Bazı insanların gölgesi kendi dibine düşmez miş
Gölgesinde mevsimler geçirdik dersem yalan
Umutları yel adı Sevinçler oldu talan
Gözyaşıyla birlikte bir avuç gazel kalan
Her daim el yayladı o ağacın altında
Dal oldum yaprak oldum meyvesine can verdim
Köküne toprak oldum damarına kan verdim
Yanına yoldaş oldum bitmez hüsrana erdim
Her daim el yayladı o ağacın altında
Boranı kışı bana gölgesi yad ,a düştü
Yuva kurdum dalına gönlümde hüzün pişti
Bir tebessüm bekledim gözümde yüzün düştü
Her daim el yayladı o ağacın altında
Gel de burda konakla burası han demişti
Yolda yürümek gerek ömür bir an demişti
Bir yılan gibi akmış sözüme kan demişti
Her daim el yayladı o ağacın altında
Dostun yarasıı kanar elin yarasın sarar
Dalların yere eğer burcuna kuşlar konar
Gün gelir o da anlar gözündeki yaş donar
Her daim el yayladı o ağacın altında
06 - 01 - 2024 - ANTALYA
MERYEMCE
Kıymetli hocama sonsuz teşekkürler
Bitimsiz sevgi gibi, kalpten kalbe akarak
Sevdanın aleviyle, şu gönlümü yakarak
Ellerimden tutup da, gözlerime bakarak
Ne şarkılar söyledi, o ağacın altında
Gözlerinde kaybolup, ben kendimden geçmiştim
Bu kos koca cihan da, ben ki seni seçmiştim
Zaman sanki durmuştu, mutluluktan uçmuştum
Bu aşk beni neyledi, o ağacın altında..........................Aşık Lüzumsuz
Kök salmışsın ormanda bin yıllık çınar gibi
Hem bir gölgelik oldun, hem ormanın sahibi
İntizara lüzum yok, unut artık mağribi
Acıların gömülsün o ağacın altında......EROL ARAZ
5.0
100% (24)