Yarınlara umut ektim,yeşillensin bağım diye.
Göz yaşlarımla suladım,kurumasın dağım diye.
Herkes vurdu sillesini,yaşıyorum sağım diye
Yeni güne dert kederi,taşıyan bir tek ben miyim?
Demir atıp dünlere de,yaşayan bir tek ben miyim?

Ben şafaklara muhtaçken,kader layık kıldı tün’e.
Dolu vurdu,hazan vurdu,gönül bağında ürüne.
Yine kara kışlar doldu,yine boğuldum hüzüne.
Yeni güne dert kederi,taşıyan bir tek ben miyim?
Demir atıp dünlere de,yaşayan bir tek ben miyim?

Gönlüm benzedi sahraya,çalı bitmez daim kurak.
Bu alamet nedir nasıl,nasıl edem bunu idrak.
Yine bende gurbet iller yine hasret yine firak.
Yeni güne dert kederi,taşıyan bir tek ben miyim?
Demir atıp dünlere de,yaşayan bir tek ben miyim?

Yıkıldı asil duruşum,bozuldu da bütün pozum.
Zamanın önünde yaprak,uçup giden külüm tozum.
Kalmadı aleme sözüm,kalmadı tek zerre kozum.
Yeni güne dert kederi,taşıyan bir tek ben miyim?
Demir atıp dünlere de,yaşayan bir tek ben miyim?

Yaşıyordum öylesine,yoktu zerrece tamahım.
Tek kendime pervaneydim,tek kendimeydi semahım.
Kapandı da tüm kapılar,mümkün olmadı ferahım.
Yeni güne dert kederi,taşıyan bir tek ben miyim?
Demir atıp dünlere de,yaşayan bir tek ben miyim?

Gönlümde bir çiçek açsın,dalıma bir serçe konsun.
Yaprağıma çiğler düşsün,zemheri de şebnem donsun.
Ey bahtima düşen kara,hangi siyahımsı tonsun.
Yeni güne dert kederi,taşıyan bir tek benmiydim.
Demir atıp dünlere de,yaşayan bir tek ben miyim?

Mazi bırakmıyor gayri ,tâkkat ediyor izimde.
Kovalandıkça yoruldum,derman kesildi dizimde.
Ne saklım ne efsunum var,yere saçıldı gizim de.
Yeni güne dert kederi,taşıyan bir tek ben miyim?
Demir atıp dünlere de,yaşayan bir tek ben miyim?

Bırak beni ey sancılı,ey karamsar gecelerim.
Bırak beni dünde kalan,nicelerim,öncelerim.
Bırak beni ey geçmişim,zayıflığım incelerim.
Yeni güne dert kederi,taşıyan bir tek ben miyim?
Demir atıp dünlere de,yaşayan bir tek ben miyim?