31
Yorum
65
Beğeni
5,0
Puan
1013
Okunma
Şiirlere destandı bitmeyen yalnızlığım
Kaç satır karaladım bilmem
Kifayetsiz kelimelerde
Çıkmaz sokaklar gibiyim
Bir yanım hüzün
Bir yanım yalnızlık
Kokar her satırda
İçimde kopan fırtınalar misali
Karamsarlığın en dibine düştüm
Sonu yoktu yalnızlığın
Şu uçsuz bucaksız dünyada
Her hali ayrı bir zulüm
Nefessiz ve sessiz
Kalmanın adıydı belkide ölüm
Viran olmuş şehirler gibi
Tek başıma çaresiz
Söndü dünyamda ışık saçan güneş
Karanlık sokaklara sığınmış
Yetim kalmış çocuklar gibi
Sessiz sedasız sustum sadece
Anladım ki
Yaşamak çözülemeyen
Bir bilmece...
Kaynarcalı (ÖzkanDemir)
5.0
100% (48)