Damdan düşecekti sus parmağım tuttum...Damdaki kemancı çalacaktı
yoksa...tutmasa mıydım Bellisima

Yol ağızlarımda adımlar göçebe
iki parmak aralık bıraktım,
Daralmış dünyamda ,
El kadar bir pencere
Kendi kendime konuşuyorum
Arsız otuyken güzüm yeşilinin
Gelişi güzel şeyler de düşündüm az önce
Gücüme gideceklerdi biliyorum kırıklıklarım
Halım altına süpürdüm
Gidemesinler diye
İmkansızlıklarım kaldı sadece

Neyime lazımsa ...
Yakınımdan bile geçemiyorum kendimin
Tek boyutlu sıfır noktam,
Dik dururken dönence
İçim zeytin koyusu
Toprağa su karıştı sudan sebeplerden
Dolanıp duruyorum maviyi düşününce
Gidecek yeri kalmıyor şiirlerimin
Buza yazıyorum iki kadeh içince
Eksiğim çok Bellisima
Nasıl sevilir bilemiyorum
Aşk da pahalı epeyce

Sancılandı bak Bellisima
Ay doğuran gece
Düşecek göbek bağı
Dilek fenerleri sönünce
Dışarı atsam kendimi diyorum
Uzun uzadıya
Uykumu kaçırıp gizlice
Sokak lambası olsam diyorum karanlığıma
El feneri, meşale
Sabahı benim olmayan geceye
Zinciri kopmuş salıncak hikayesiyim
Korkuluyum Bellisima
Gün tereddüt
An fütursuz
Açamıyorum da içimi
Daraldım iyice
Hadi sen canını yak dünün
Ben recmedeyim sıram gelince

Suadiyearalıkikibinyirmiüç
Demir Mutlugil