Gül kokan sokaklar ölüm sessizliğine bürünmüş
Sinsi bir karabulut çömüş memleket üstüne
Yürekler yangın yeri, tüsinami korkusu
Yağmur değil, koca bir afet inecek üstümüze
Etrafımız sarılmış, çıngıraklı yılanlar her yerde
Kurtarıcı (!) diplomalı kara cahillerde içi boş laflar...

Sıvasız evler, damı delik hanelerde al bayraklar
Elinde kınası çıkmamış kanayaklı gelinler
Gönüller tarumar, şakıyan bülbüller suskun
Salyalı itler milli mecliste (!) havlarken
Servetimize konarlar, canımızı alırlar; suskunsun
Sen Mustafa Kemal’in askeri Türk oğlu Türk’sün!..

Ey sevgili!.. Senin de mi kanın kuru düşmanına
Şehit verirken asil Türk, sızlanman mı
Şiirine gelip beğeni attı diye kuyruk sallama
Koşar adım gider, hainlerin sayfasına dalarsın
İki yüzlü olma dedim sana kaç kez, dinlemedin
Yolları mı ayırsam seninle, bilemedim yâr dediğim...

Zafer Direniş
...