ANA!

Hayli zaman oldu gittin gideli
Hayalin gözümden gitmiyor ana!
Hûri kızlarını meftûn edeli
Artıyor hasretin bitmiyor ana!

Bitmiyor dünyanın çilesi derdi
Şu öksüz yüreğim neleri gördü
Hamdolsun Rabbim’e ömür de verdi
Senin yerin kimse tutmuyor ana!

Cevapsız çok soru sordum nedensiz
Ben burada sensiz, sen orda bensiz
Dünya âlem benim olsa da sensiz
İnan dünya mutlu etmiyor ana!

Varlıklar içinde çektim darlıklar
Sen gittin üstüme çöktü zorluklar
Sahibim sandığım bütün varlıklar
Anasız hiç değer katmıyor ana!

Dermansız dizlerim kırıldı kolum
Altı yaşlarımda kopunca filim
Sessizce içime kapanan dilim
Acılardan başka tatmıyor ana!

Senin emeklerin yalan edildi
Kahpe dünya dolan dolan edildi
Bahçen viran mesken talan edildi
Bağımızda bülbül ötmüyor ana!

Karda bile belli etmez izleri
Canavarlar dört açıyor gözleri
Canım, cicim gibi sahte sözleri
Suçları örtmeye yetmiyor ana!

Allah görüyordur haklı olanı
Ahret âleminde Hakk’ın divânı
Dünyaya sığmayan yalan dolanı
Ciğerpâren artık yutmuyor ana!

Murat Kahraman Murâdî
24.12.2023/Taraklı