Bu gün 0n dokuz Eylül kara günümüz bizim,
Dağ gibi kardeş değil umut yitirdik umut…
Yirmi birinde fidan büküldü belim dizim,
Karardı tüm hayaller kanlı ellerde komut…

Dokuz yüz altmış dokuz kana bulandı güzü,
Yavrusunu yitirdi Kâhta’nın dağı düzü,
Karardı tüm dünyamız yaktık gece gündüzü,
Hakka sevdalı yürek hedef seçildi somut…

İnsan mutlu olmalı diyordu bu âlemde,
Ne dert kalsın ne yara onurlu el âlemde,
Şiir yazı akardı kültür yüklü kalemde,
Sanatı taç etmişti başına dağım Nemrut…

Toprağına âşıktı yürektendi sevdası,
Sevgi saygı doluydu bir bilgeydi edası,
Ateş oldu kavurdu beklenmeyen vedası,
Elli iki yıl oldu ölüm bana der unut…

Cantekin der; Mehmet’im iki gözümün nuru,
Fidan boylu civanım yüreğimin onuru,
Yiğitlik mertlik sende bize kaldı gururu,
İzinde koştu her gün candan direndi Mahmut…

17 MAYIS 1948 - KÂHTA
19 EYLÜL 1969 - İSTANBUL