5
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
1579
Okunma

İnsan en çok kendine acır
En çok kendinden korkar
Kendi canı yanar diye...
İnsan en çok kendini sakınır
Kötülüklerden...
Öyle bir şeytan tohumu
Ekilmiştir ki içine
Gözyaşıdır suyu
İnsan cesedi ile beslenir toprağı...
Dünya yok oluyor
Bana ne ?
Bir şeyler yapalım
Sana ne ?
Sen mi kurtaracaksın dünyayı ?
Devlet memuruyum ben
Çocuklarım var benim
Yanarım...
Hep bir bahane
Saltanat sürüyor sayende
Zat-ı şahane...
İnsan en çok kendine acır
Acırken dünyanın canı
Çıkmaz gıkı...
Bak çocuklar gidiyor
Vedasız
El salla çocukluğuna
Sen yaşadın dünyayı
Pervasız...
Çağdaş DURMAZ
5.0
100% (10)