AH BE KADINIM
İyi günümde, yüzüme güldün
Yemekler yapıp, önüme koydun
Ne yaptım sana, başıma vurdun
Ah be kadınım, vah be kadınım

Bütün ömrümü, ben sana verdim
Acı dilinden başka, ne gördüm
Hep dırdır edip, ömrümü yedin
Ah be kadınım, vah be kadınım

Benim olanı, alıp götürdün
Yeter kadın, canıma yetirdin
Sana ne yaptım, beni bitirdin
Ah be kadınım, vah be kadınım

İyi günümü, sen öteledin
Yedin içtin, beni kötüledin
Bir şey yokken, kafa ütüledin
Ah be kadınım, vah be kadınım

Dediğini hiç, ikiletmedim
Bırakıp başkasına, gitmedim
İşimi yaptım, minnet etmedim
Ah be kadınım, vah be kadınım

Ne yaptımsa, yüzüme gülmedin
Benden aldığın, geri vermedin
Yalnızdım, gel yanıma demedin
Ah be kadınım, vah be kadınım

Kör oldu gözün, bir şey görmedin
Çektim onca dert, onu bilmedin
Aşıktım sana, değer vermedin
Ah be kadınım, vah be kadınım

Ben sustukça, sen dırdır edersin
Söylesem de tersine, gidersin
Her gün başımın, etini yersin
Ah be kadınım, vah be kadınım

Midayet’ im, böyle midir düzen
Bu yapılandır, kalbimi üzen
Sendin yıllardır, canından bezen
Ah be kadınım, vah be kadınım
Eylül 2011
Midayet Kara