16
Yorum
37
Beğeni
5,0
Puan
572
Okunma
Zaman çürüdü
Beni meşgul eden bu meşgale
başka bir işe vakit bulamıyorum
zaman ki çürüyor avuçlarımda
saat tutamıyorum vakitlere aç
o yüzden öğünlerim karışıyor
derviş zikrinde dudaklarım
bedenimle dönüyor raksane
kapandığım karanlıktan öte
her ışıktan korkup kaçıyorum
garip hallerime garip kalışım
rüzgar gibi süretin gelip geçer
durmaz duraklamaz döngüde
süzülüp kayboldukça titriyorum
uğulduyor kulaklarım uzak seste
gözlerin çekilmiyor üstümden
aceleden sözler mırıldanıyorum
yanık türkülere dönüşüyor ozansı
daha önce binlercesi yazılmış mı
sanki ben yeniden can veriyorum
aynı suda iki kez yıkanmaz derler
masamda kagıtlar birikmiş çöp
buruşup atılmış yerde yuzlercesi
hepsi biraz öncesinin aynısı sanki
aynı övgü aynı sövgüde nakarat
yeni bir tarif yok elimde hepsi o
ayna görmeyli uzun zaman oldu
yüzüm buruşmuş saçlarım ağrak
yirmisinde başlamıştım kavgaya
şimdilerde bir sevda emeklisiyim
sevda kendimle geçinemiyorum
Coşkûnî
5.0
100% (27)