5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2002
Okunma
Kağıtlara dökemiyorum artık,
Ne sana olan sevgimi, ne de sana olan aşkımı.
Herkes alay edip durur, sana olan sevgimle,
Bilmezler ki sana tutuklu kaldığımı, bilmezler...
Yollarını gözlüyorum, buluştuğumuz yolda,
Hep gittiğimiz cafeye gidiyorum.
Belki oralarda bir yerlerde çıkarsın diye,
Bazen gözlerimi kapatıyorum, açtığımda belki seni görürüm diye...
Ama ne o geldiğin yoldasın,
Ne buluştuğumuz cafedesin,
Ne de gözlerimi açtığımda seni bulabiliyorum.
Tek şey görüyorum sen gittikten sonra, bir boşluk ve umutsuzluk...
Her yerde seni arıyorum, belki bulurum diye,
Okuduğum şiirlerin mısralarında,
Dinlediğim şarkıların sözlerinde,
Hayalerimin en derin köşesinde,
Rüyalarımın en güzel yerlerinde,
Seni arar dururum, bulamadığımda, kaybolurum karanlıkta...
Ben seni seviyorum, bunu anladım,
Senin adını anıyorum,
Adın dudağımdan kalbime inmiş adeta,
Dalıp dururum her anımda...
Ben bir ateş, sense su,
Gelip söndür demek istiyorum şu ateşi,
Yangını söndür, bitsin istiyorum
Gelip, şu karanlıktan kurtarmanı istiyorum beni...
Arkadaşlara anlatıp anlatıp dururum,
Bir umut arıyorum, dönersin diye bana,
Seni arıyorum kaybolduğum boşlukta.
Özlüyorum seni uzaklığına inat, özlüyorum işte özlüyorum, uzaklığına inat...
Cevap Yaz