Ne acılar vardır da
Birer masal gibi yutulur
Süslenir de sunarsın
Yanar mısın içinden belki
Ölür müsün eski zamanda
Neler neler görmüştür, yaşamıştır
Duymuştur da

Benim de köyüm mü vardı uzakta
Bilinmez

Şimdi otursam da
Yaziversem, hatırliyiversem
Ömrüye ninem anneannem gibi de
Onun gibi seslenemem ki yavrım

Benim Deli Murat derlerdi
Koca Dedem,
Seni nenene götüreyim diyen adamım
Kendi canına kıyıvermiş
Kangren olcan demişler
Damarlarından tıkalı
İşgüce varamaz, gocunur
Kavga edip durur habire hayatla
Daha dört yaşındaydım
Köyde, hayal meyal sahne gibi hatırlarım
Bir haberle vardıkmıydı
Anacığım bizden sakladıydı sebebini
İnek damında
Nice vehimlere düşmüş yokluktan
Bir urgana asmış kendini vakti zamanında

Benim Fadime teyzem 8 aylık
Bir tarlada doğurmuş onu anası
Yaşamaz demişler de
Hasta masta, belki epilepsi belki başka
Anlamazlar halden eskilerde
Büyümüş de serpilmiş
Dedem eşsiz kalmasın diye kızım
Evlendirmişler bir gariban içgüveysi
Doğuştan belki
Ciğerleri sönmüş sonunda
Göğüs hastenesinde günlerce yatmış
Ben daha lisedeydim,
Anamın babamın yanında
İki de öksüz kalmış ardında

Sonra birer birer göçmüşler
Hayattan,
Eniştem, tarlanın kuyusudan su çıkarcam
Kim bilir kaç metreye inem diye
Düştü mü kaymış mı, ne olmuş Allah bilir
Beli kırılmış
Anesteziden kalbi durmuş hastanede masada

Teyzem oğlu, Murat’ımsa
Saf belki aklı yarım
Köyde laf söz ederler
Bir iş tutturamaz, hırçınlık yapar arada
Ninem baş edemez, anam koştursa da arada
Başa çıkılmaz ,çıkamaz olur ruhu da
Akıl hastanesine yatırırlar da Manisada
Birgün, beni kurtar teyzem dediği
Anamın kucağında
Aşırı vurulan iğnelerin etkisinden
Kalbi durur da can verir
Daha asker bile olamadan

Kadın Anneannemin ise birikir bütün acılar
Parkinson olur da sallanır yüreği bedeni
O da bir kalp krizi geçiri verir sonunda
Babamin ocağında, evladının kucağında
Ölürken hakkım helal olsun yavrum diye


Bir teyzem kızı var şimdilerde
Köyünde, tarlasında
Eşinde, yuvasında, kizcesinde
Şu mübarek günde
Hayırlı günlere inşaallah
Nazmiyem Allah’a emanetle…