Hayalimde bir çift vardı
Onların sevgisi dillere destandı
Yoktu eşi benzeri onların
Yoktu sevgisiyle dünyayı saran başka bir çift

Düşledim onları çok güzel gülüyorlardı
Onlarda bitmezdi mutlu sonlar
Onlarda olmazdı asla kavgalar
Onlarda her zaman sevgi vardı

Mutluluklarını kimse bozamazdı
Üzüldüklerini kimse göremezdi
Çok iyi anlaşıyorlardı
Çünkü onlar birbirlerini seviyorlardı

Platonik bir aşık yaratmıştı onları
Aşkı hüzün diye tanımlamamak için
Platonik bir aşık yaratmıştı onları
Aşkı acı diye tanımlamamak için

Acı yaşamıştı platonik aşık
Sevilmemişti o platonik aşık
O sevmişti ama hiç sevilmemişti
O sevgiyi tatmak istemişti

Aşka yenilmişti o platonik aşık
Genede sevmişti aşkı.
Severken nasıl aşktan kopabilirdi ki?
Nasıl ayrılabilirdi ondan?

Bırakmıştı o kendini rüzgarlara
Kontrol edemeyeceğini anlamıştı onları
Savrulmuştu umarsazca bilmediği yollara
Nereye gittiğini bilmediği için kaybolmuştu benliğinde.

Bulamadı kendini o sevgide
Tek taraflı olmuyordu işte
Hüzünlerden bulunmuyordu mutluluklar
O da kendine sahte bir evren yarattı
Sahte bir aşk,hayal ettiği bir çift yarattı.