… GİBİ OLMAK İSTERDİM

Kan kardeşim olsun isterdim,
bütün insanları.
Dört bucak evlerde,
yoksulluk kovalayıp sonrada
nefesimin süt kokmasını isterdim,
bir çocuk gibi

Bir Koç Köroğlu olup
Bir Dorutay’a binip
Yüksek yüksek tepelerde dolaşmak isterdim
Bir Ümit Kaftancıoğlu gibi

Fırat’la Dicle boyunda koyunla kuzunun
Toroslardaki kayalarda özgürlüğün tırnakları
Yörük kızının gözlerinde yeni doğmuş keçi yavrusu
Ardıç kuşu alageyik güvercin mesela
Zirvesinden dağların
Denize bakmak isterdim
Bir Fikret Otyam gibi.

Kara bahtımın kara çadırında
kor ateşler önünde
Kara sevdaların elinde
kara kara sevda büyüten
Fırçasını yediğimiz hayatın tekmelerine inat
Bir kerecik olsun
Karadutum çatal karam
Demek isterdim
Bir Bedri Rahmi gibi.

İnce ince sitemlerini
Kendi yüreğine fısıldayan
Hayatın kötü (h) islerinin kara bahtına bulandığını
Bir kara çadır
hiç dert etmeden
haksızlığa bir filinta
İnceden ince bir Mehmet
Avuç içinde suyu sıkılmış bir taş
Sadece Çukurova olmak isterdim
Bir Yaşar Kemal gibi.


Balıkları sütle değil
Domuzları patatesle hiç değil
İnsanları sözle asla değil
Beslemek isterdim bütün canlıları
ayırmadan kardeşçesine.
Atbaşı gibi uzanan Anadolu’yu beslemek isterdim.
Savaşlara kafa tutmak!
Büyümeyen çocukları unutmamak!
Bulutların insan değil!
Böceklerin bile öldürülmesine
Karşı durmak isterdim.
Sevdalar büyütmek isterdim.
Varna önlerinde
Elimle dokunmak geçen gemilere
Bir Nazım Hikmet gibi.

Puştun hakkını dibine kadar sokmak!
Zulalarını dağıtmak paslı yarasa gönüllerin.
Komşunun tavuklarına günaydın demek.
Otuzüçbin kere insanları sevmek.
Soğan kokulu karanfilleri sigaralamak.
Prangalara vurulmuş sevdaları,
eskitmeden yaşamak isterdim
bir Ahmet Arif gibi.

İki telli bir zımpırtının peşine takılmak.
Karakışta yeşil yaprak,
Koçero’nun postal pençesi,
Allah Allah giden ananın gözyaşı,
Denizlerin mavi yosunlarında bir Yunus,
Dengeleri çıldırtan,
Saçlarında kuş ormanları…
Fırat’ın boyu kadar bir şiir,
Geceye selam gönderen orman uğultusu,
Bir Hasan Hüseyin olmak isterdim.


Geçmeyen günlere inat, günleri çoğaltan.
Denizi gökyüzünde arayan.
Leylim ley yaşamaktan vazgeçmeyen.
Bir Yusuf kaderine isyan eden.
Ölümlerle büyüyen faili meşgul.
Öldürüldüğünde ölümsüzlüğe bulaşan,
bir Sabahattin Ali olmak isterdim.

Şerefsizlere, namussuzlara kızıp susacağıma!
Yüzlerine küfür bağırmak isterdim çoğu zaman!
Bir Can Yücel gibi.

Kendim olmak isterdim.
penceresi açık kapısı kilitsiz,
doğrulara yeni doğrular aramayan,
algılara aldırmayan,
aklının süzgecini kullanabilen,
örümcekle akrebin sadece hayvan olmadığını,
çiyanın suçsuzluğunu kanıtlayan…

insanın, insanlığının
ne tehlikeli yaratık olduğunu bilen,
gürül gürül su, dağlarda duman.
Yağmurların bulutu,
turnaların sesi,
Bir adamın hoş bakışı,
Bir kadının iç çekişi,
Bir kızın hevesi,
bir çocuğun nefesi,
olmak isterdim.

Bir damla su
Bir nefeslik hava…
Olmak isterdim.
…
En önemlisi!
Unuttukların cebimde…

Beni ben yapan,
bir kaç doğru adam olmak isterdim.
Birkaç doğru adam!


Şuayip ODABAŞI
19.04.2019/Kepez