12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1347
Okunma
İnandığım ve yüreğine konduğum insan kere insan bellediğim ve ömrümü ayağına sediğim biriydi O
Yürekte yanılırmış yürek aldanırmış aldandıkça yanarmış
öyllece sevdiğim deli dolu sevdiğim. yere göğe sığdıramadığmdı ve bir gün anladım ki dilim bir masala değdi KAR ÖNÜNDE AĞLADI DÜŞERİM
inanmam birdaha masallara inanmam sevdaların masallarda bile olsa varlığına.Oysa tanyerinin yüzü kızarmıyacaktı artık hüzünden oysa yüreğimin çoğrafyasına ilkbaharlar geldi diyordum ve bahara yüreğimin gözleriyle gülüyordum.. Bildim kışmış yüreğime yağan karmış lapa lapa içime düşen KAR ÖNÜNDE AĞLATTI DÜŞERİMİ.
Anladım ki sadece bir mevsimlikmiş aşkla bakışın
benden kalleşçe kaçışım şerefine KAR ÖNÜNDE AĞLA DÜŞLERİM
nereye koşsam üşür yüreğim
mevsimi şaşırmış zamanlar tende
içimde fırtınası eser önce
kırık dökük bir aşkın
sevgin acıtır
sevgin yolar yapraklarımı
sevgin yaman gelir canıma
kar önünde ağla düşlerim
buluşmamızı yaktım bu gece
ve uzaktan bir hırsız gibi baktım gizlice
ne elleri vardı ellerimi özleyen,
ne dilinde bir aşk şarkısı
gözleri nihavent bakan
yalan bir sevda bestesiydi şimdi
sevdası ihanet kokan.
herkesten gizli üşüttüm yüreğimin şarkısını
kar önünde ağla düşlerim
hangi masala dokunsa dilim
acıya banar tenim
acımasız zamanlarda yanar bedenim
saatler ayaza çeker
buz keser elim.
tufanına tutunurum
tarumar her bir yerim
yalnız bir kurt gibi kimsesizliğimi beklerim
susma artık kar önünde ağla düşerim
seni ilk yaza
seni yaza
seni hazana
seni kışa
seni kendime sakladım
yangınlarda üşüyüp donsanda
kar önünde ağla düşlerim....
NİLÜFER GÖKDEMİR (GÜR)
A N T A L Y A
Şiirin sahibi
Cevap Yaz