Sonbahar geldi soğuğundaki ıslaklıkla
Gün ağarmıyor
Tramvayı kaçırdım sabah
Kaçırdığım pek çok şeyin yanında bunu umursamıyorum
Sonraki de beni geç bırakıyor,
Dönüşte daha erken hareket etmeliyim diye düşünüyorum
Sonbahar geldi sabah yine üşüyorum
Daha kalınını mı giyseydim diyorum
Yine de iş bana geliyor ben işe gidiyorum


Bugün de yine rutin işler ofiste…
Dosyalar, merhabalar, çaylar, afiyet olsunlar,
Görüşürüzler, aramalar, geç kalmalar ve paydoslar
Sonra da akşam,
Semte geri dönüyorum


Yol üstü parktayım
Hala koca çınar ağacına yapışık yapraklar
Altlarından geçtim
Koca çınar demişken Bahaettin Karakoç’un bir şiiri
“Ihlamurlar çiçek açtığı zaman” düştü aklıma nedense
Ihlamurlar da dökmüş müydü yapraklarını
O güzel limonlu kokusuyla ıhlamurlar ne zaman çiçek açardı
İlkbaharda mıydı acaba hiç öğrenemedim


Parktan çıktım ve kaldırımda yürüyorum eve doğru
Zamanın en debisinde, içime sıkışarak
Başımı kaldırdım
Pek tüten baca görülmüyordu artık çatılarda
Kombiye borçlu bu temiz havaları da dedim
Arkamdan seslenen rüzgara dönüp bakamıyorum bile
Hızlıca yanımdan geçerken soğuk soğuk bir bakış atıyor yan gözle
Kenarda rölantide çalışan arabaların yanlarından geçiyorum
Camlarındaki yansımalara bakma kaçamağından ziyade
İçindeki sıcaklığı hissetmeye çalıştığımı fark ediyorum gizlice

İlerliyorum...
Köşeyi dönmeden ortamın karanlığında
Ekmek parası için arabasında ekmek ayvası satan esnaf dikkatimi çekiyor
Acıyor muyum bilmem
Soğuk öyle bir zımbalamış ki ellerimi ceplerimden çıkartmak istemiyorum
Neyse…İhtiyacım olmadığı halde, halden anlamış gibi
Hal’den getirdiği belli olan ayvalardan biraz alıyorum.
Huzur mu kaplıyor içimi yoksa ……… bilemiyorum.

Son sonbaharda yapraklar göğe düşüyor.

İçimde bir titreme ve evin önündeyim
Anahtar cebimde ve evde kimse yok biliyorum
Giriyorum içeri
Anahtarı tekrar sağ cebime koyuyorum
Hafif sıcaklık yüzümü yalıyor
Kombiyi açana kadar
Üzerimi değişmiyorum
Anahtar hala sağ cebimde
Bir daha ki çıkışta unuturum diye endişe ediyorum
Kapı arkasına bırakmıyorum

Son sonbaharda yapraklar göğe düşüyor.

Ve güneşi ıslatıp saklıyor,
Hep üşüyorum…

BUĞRA SAN