ya bir masada oturur
yada
elinde mikrofon
ayakta dururdu
ne zaman bir fotoğrafını görsem
elinde sigara olurdu
“bırak şu zıkkımı usta” derdim
bana kızmaz
beni kırmaz
bıraktım bırakıyorum
der
kaçamak cevaplar verirdi
o aralar
sigarasız fotoğraflar koyardı şiirlerine
bilirdim gizliden tüttürdüğünü
bilirdim zıkkımdan
o kadar kolay vazgeçilemediğini
bilirdim o naletin
ne menem şey olduğunu

defterdendi tanışıklığımız
elektriğimiz tutardı
çeşit çeşit şiirleri vardı
ben onun şiirlerine yorum yazar
o benimkileri ihmal etmezdi
serhat şehri Iğdır’dı memleketi
Azeri lehçesinde yazdı mı
tadına doyulmazdı
hemen hemen her gün şiir asar
eşe dosta
yorumları basardı

numaralıydı şiirleri
777, 778, 779
11 temmuzda kalmış en son
780 dememiş
yorum yazdım 779’a

Üstadım nerdesin alıştık sana
Bizi mahrum ettin şiirden yana
Bu kadar durmazdın haber et bana
Hayıra yorarım hayırdır deyi
Sağlığın sıhhatin inşallah iyi

tık yok
face’dan yazdım
uzun süre ses yok
ayser hanım
“hasta kendisi evinde yatıyor” yazdı
kemoterapi oluyormuş
kansermiş hastalığı lanet kanser
ayrıntıya giremedim
üzüldüm
defterde yazamadım
kimselere diyemedim
kimselere diyemedim

ahh ustam ahh!
şiirler sessiz kaldı
şiirler öksüz
bizler de ölecek yaştayız be usta
bizlerde geleceğiz
IŞIKlar içinde uyu

Mekânın cennet olsun

Suat Zobu
--------------------------

. İşte son şiiri:

www.edebiyatdefteri.com/siir/1494731/esen-yeller----779.html

"Mehman der dediği sözleri yalan
Ne tanıdık kalmış ne yada salan
Ömür mevsimini eylemiş talan
Baharı değişmiş güzü değişmiş...." diyor usta.

DEFTER’İMİZİN VE SEVENLERİNİN BAŞI SAĞ OLSUN.